Sayfalar

24 Mayıs 2017 Çarşamba

32.Secde Sûresi 1-3. Âyetler

Kovulmuş şeytanın şerrinden Rahmân Rahîm Allah'a sığınırım

1  Elif-Lâm-Mîm1
Bu İlâhî kelâmın indirilişi, hiç kuşku yok ki2 âlemlerin Rabbindendir.3
3 Yine de4 onlar "Onu o uydurdu" diyorlar. 
Hayır! O Senin Rabbinden gelen bir hakikattir; senden önce kendilerine uyarıcı gelmemiş bir toplumu belki doğru yola gelirler diye uyarman içindir.5

Dipnotlar
1 Bu harfler Allah Rasulü'nün vahyi bir tek harfini dahi zayi etmeden bize ulaştırdığının canlı şahididirler (Bkz: 68:1; not 1). Veda Hutbelerindeki " Bakın, tebliğ ettim mi?" (Buhari, ilim 37) sorusu çağları aşıp bize kadar ulaşan gözü yaşlı Nebi'ye, kendi şimdi ve buradamızın şahitleri olarak cevap veriyoruz: "Tebliğ ettin ey Allah'ın Rasulü! Biz şahidiz!"
2 Veya: "Kendisinden hiç şüphe olmayan bu ilâhî kelâm..."
3 İsim cümlesi ile başlaması, anlama "bu sürekli değişmez hakikattir" vurgusu katar. Zımnen: Âlemlerin bir Rabbi olduğuna inanmak, O'nun terbiyesinin ifadesi olan vahye inanmayı gerekli kılar.
4 Em, "e..em../ya..ya da.." kalıbıyla gelmediği zaman farklı vurgular taşır (Ebu Ubeyde).
5 "Kendilerine uyarıcı gelmemiş bir toplum" ifadesi ilk başkışta, "hiçbir toplum yoktur ki içlerinden bir uyarıcı çıkmamış olsun" (35:24 âyetiyle çelişik görünse de; Mâide 19'da geçen "uzun bir fetret" bu âyetle neyin kastedildiğini açıklar. Bu toplumun kapsamını tespitle ilgili bir not için Furkan 38'e bkz. Fâtır 24 ışığında, bu toplumun benzerleri içerisinde uyarıcıya en çok muhtaç olan toplum olduğunu düşünebiliriz.

Secde Suresi 1- 6 (Prof. Dr. Mehmet Okuyan, 27.12.2015)

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder